ارائه‌ی مدل انتخاب تأمین‌کننده برای قراردادهای همکاری با در نظر گرفتن عملکرد تحویل تأمین‌کننده در امداد بشردوستانه

امروزه یکی از رویکردهای پیشنهادشده برای کاهش زمان پاسخ در عملیات امدادرسانی سازمان‌های بشردوستانه استفاده از تفاهم‌نامه‌های همکاری برای تأمین اقلام حیاتی است. تأمین‌کنندگان در طول افق زمانی تفاهم‌نامه و در صورت نیاز سازمان امدادی موظف به تحویل اقلام حیاتی هستند. در این مقاله، مدلی برای انتخاب تأمین‌کنندگان اقلام امدادی در قالب قراردادهای همکاری، با توجه به عملکرد زمان تحویل (سرعت عمل) تأمین‌کننده، ارائه‌شده است. در مثال عددی ارائه‌شده مقدار تابع هدف نسبت به روش‌های گذشته افزایش یافته است؛ اما با توجه به دخیل‌شدن پارامتر زمان تحویل عملکرد مورد انتظار کل سامانه نیز پایدارتر شده است. هدف اصلی پژوهش، انتخاب ترکیب بهینه‌ی تأمین‌کنندگان و تخصیص اقلام موردنظر به آنها در سناریوهای مختلف است که این کیفیت در روش ارائه‌شده بهبود یافته است. برای بررسی عملکرد مدل در داده‌هایی با مقیاس واقعی مسئله‌ی انتخاب تأمین‌کنندگان آب آشامیدنی در سطح استان مازندران در زمان بحران تعریف شد.